Na 3.30 uur varen rond de middag in Picton aangekomen. Wachten op bagage en huurauto dus voordat alles rijklaar is ben je zo maar 2 uur verder. De mooie route langs de noord-oostelijke kust hebben wij niet kunnen afmaken want dat ging ons veel te veel tijd kosten dus zijn na enkele mooie baaien gezien te hebben maar gedraaid.

Het Marlborough gebied waar wij op weg naar Blenheim doorheen rijden ligt op de Wairauvlakte en wordt omgeven door heuvels. In deze regio liggen meer dan 60 wijngaarden. Een schitterend gezicht al zijn de meeste druivenstruiken afgedekt met netten i.v.m. de aanwezige vogels. De pluk moet binnen de komende 14 dagen plaatsvinden. Volle trossen dus, zowel met witte als blauwe druiven.

Blenheim zelf is een leuk plaatsje op de kruising van de Taylor- en de Opawa rivieren. Jaarlijks zijn hier veel (kleine) aardbevingen omdat het op de grens ligt tussen de Pacifische en de Australische Plaat. Tijdens ons verblijf waren de platen "rustig"!

Zijn voor de avond uitgenodigd om te komen eten bij een email-vriend van Pierre, Tony en zijn echtgenote Penny. Hebben zelf hun huis ontworpen en (gedeeltelijk) zelf gebouwd. Een juweeltje, gelegen op een terp omdat hier regelmatig overstromingen voorkomen.

De volgende dag naar het Omaka Aviation Heritage Centre en genoten van de prachtige presentatie van WW1 vliegtuigen dat is opgezet door dezelfde filmregisseur die ook in het Te Papa museum aan het werk is geweest. Volgens Pierre de meest indrukwekkende presentatie omdat er, evenals in Te Papa, een authentiek verhaal in is verwerkt.

Aansluitend het bedrijf van Tony bezocht en als kers op de taart, zeker voor Pierre, wordt de uit 1914 daterende en door Tony's bedrijf van scratch gemaakte Gnoom-motor (broertje van de Clerget-motor, Pierre's project) gestart. Geweldig natuurlijk!

Opnieuw voor de avondmaaltijd uitgenodigd maar nu samen met hun vrijdagavond-eet(en drink!) club! De hele Marlborough wijnstreek geproefd! Was maar 400 meter lopen van ons motel dus was allemaal verantwoord! Een fantastische avond gehad met geweldige gastvrije mensen.

Fris en fruitig(!) de volgende dag op pad maar hebben een afslag gemist zodat wij niet via Picton en de Queen Charlotte Drive naar Havelock zijn gereden maar rechtstreeks. Uiteindelijk heeft dit fantastisch uitgepakt want deze weg meanderde door een schitterend mooie groen heuvellandschap. Vanuit Havelock toch nog een stuk van de Drive gedaan tot Cullen Point Lookout.

Havelock staat bekend als de Greenshell Mussel hoofdstad. Deze groene mosselen zijn voor de liefhebbers een must. Wij hebben ze niet alleen gezien maar ook gegeten! Heerlijk mals en de schaal is inderdaad prachtig groen.

De depressie die op het Noordereiland heeft huisgehouden is nu bij ons op het Zuidereiland aangeland, dus het is gaan regenen! Tja, niet leuk natuurlijk want wij rijden naar Nelson, de stad met de meeste zonuren en de "sunshine capital of New Zealand"! Het positieve is dat de temperatuur nog heel aangenaam is maar natuurlijk is het niet echt gezellig. Ook in Motueka, onze eindbestemming voor de dag, regent het bij aankomst. Misschien dat de aankondiging dat dit de vruchtbaarste fruitstreek van het land is, al een waarschuwing had moeten zijn!

De voorspelling is dat de regen ons de komende 2 dagen, af en aan, zal vergezellen. Een dipje dus maar daarna wordt het weer zonnig en warm! Voorspelling blijft voorspelling dus hou slag om de arm!

P.s. We hebben nog een filmpje van Hell's Gate - het geo-thermische gebied - geplaatst.

Klik op: https://www.pjvision.nl/video/NewZealand-2017-03-13.mp4