Wat treffen wij het toch met het weer. Elke dag zon en temperaturen oplopend naar 27/28 graden.

Onze eerste bezienswaardigheid na vertrek dient zich al aan 4 km buiten Paihia aan, de Haruru Falls! Volgens mij wordt alles aangegrepen om toeristen te trekken want de waterval waren wij bijna voorbij gereden!

Blijkt een platte rivierbedding te zijn waarin plotsklaps, bijna handgemaakt, een verval van een paar meter optreedt langs mooie rotsen, dat dan wel. Op zich mooi maar zo kun je van alles wat maken.

Rijden nu naar de westkant van het Noordereiland door een prachtig groen heuvellandschap. Dat mooie groen is niet zo verwonderlijk want het heeft hier tot 3 weken terug landurig en veel geregend, wat totaal ongebruikelijk was voor de tijd van het jaar.

Qua uitzicht val je tijdens het rijden van de ene verbazing in de andere. Je zou alles willen vastleggen maar dat kan gewoon niet.

Inmiddels gearriveerd in Rawene een piepklein dorpje aan de ...... baai. Bijzondere van dit dorpje is dat de winkeltjes en cafe's allemaal op palen in de baai staan.

Verderop hebben wij vanaf een look-out het stadje Omapere bewonderd dat gelegen is aan de monding van dezelfde baai en de Tasman Zee. Een plaatje!

Uiteindelijk aangekomen in het Waipoua Forest waar zich het bekendste Kauriwoud van Nieuw Zeeland bevindt. Dit woud is een van de laatste stukken oerbos. Voordat je het woud betreedt worden de zolen van je schoen gedesinfecteerd. Gebleken is dat Kouribomen, die zonder de invloed van mensen honderden jaren oud kunnen worden, niet bestand zijn tegen bacteriën die wij meenemen onder onze schoenen.

Hebben in het bos "Tane Mahuta" de grootste Kauriboom van Nieuw Zeeland gezien. Het is of een reus neerkijkt op ons dwergen. Deze geweldige boom is 50 meter hoog en heeft een diameter van 5 meter! Hij is naar schatting 2000 jaar oud en groeit nog steeds. Begrijpelijk dat ze hier heel trots en zuinig op zijn. De weg ernaartoe gaat langs verscheidene andere kauribomen en reusachtige varens. Een andere belangrijke boom is de "Te Matua Ngahere" die naar schatting tussen 2500 en 3000 jaar oud maar daar kom je niet makkelijk bij.

De weg voert ons vervolgens langs Dargaville, een stad die betekend staat om de kumara, zoete aardappel, die je langs een groot aantal wegen bij stalletjes kan kopen.

Nagenoeg alle wegen die wij tot nu toe gereden hebben meanderen door het land. Een lange rechte weg kom je bijna niet tegen omdat alles heuvel op en heuvel af gaat. Af en toe waan je je in de Alpen zo hoog slingert de weg zich omhoog en omlaag. Niet lachen maar als toegestane snelheid wordt 100 km aangegeven! Wel wordt daarbij aangegeven dat je niet zo hard HOEFT te gaan. Met 50 km de bocht nemen voel je je al Max Verstappen en sommige mensen halen niet eens de 25 km!

Inmiddels hebben wij Northland achter ons gelaten en komen weer in het gebied van Auckland. Onze bestemming voor de dag is Matakana aan de oostkust en een giga wijngebied waar zowel rode als witte wijnen vandaan komen.

Hebben de wijn 's avonds in de plaatselijke taverne mogen proeven en hadden de auto er best mee vol willen laden ware het niet dat wij nog zo vele andere goede wijngebieden hebben te gaan.

We hebben hier wat internetproblemen dus verhalen en foto's lopen even uit de pas !!